گوارگام

تاریخچه

گوار برای اولین باردراوایل دهه 1900 به ایالات متحده معرفی شد اما تا سال 1943 درکاربردهای صنعتی مورداستفاده قرارنگرفت. درآن زمان، تأمین گوار ازدرختان پرورش یافته دراطراف دریای مدیترانه بود،به شدت کاهش یافت.
امروزه گوار را جایگزین موثری برای استفاده اولیه به عنوان یک افزودنی استحکام درکاغذ می دانند. پس ازآن،شرکت جنرال میلز فناوری فرز را توسعه داد که استفاده ازگوار برای کاربردهای صنعتی را ممکن ساخت.

استخراج و ترکیب گوارگام

گوارگام،نوعی فیبر رژیم غذایی،از آندوسپرم بذر یک گیاه حبوبات (Cyamopsis tetragonoloba Taubبومی قاره هند استخراج میشود، و دانه ها وعصاره آندوسپرم گیاه گوار را نشان می دهد. برای بازیابی این ماده از بذر،نیمی از آندوسپرم (انشعابات) باید ازپوسته جدا شود.
ازاین طریق گوار به عنوان ماده تجاری غذایی و صنعتی، عنوان آرد تولید میشود وبه دلیل خاصیتت ثبیت کننده آن درصنایع غذایی به عنوان یک ماده افزودنی (E412) مورداستفاده قرارمیگیرد.

 

خصوصیات

ازنظرشیمیایی، گوارگام عمدتاً ازیک پلی ساکارید با وزن مولکولی بالا،یعنیgalactomannanتشکیل شده است.این ماده یک اگزو پلی ساکارید است که ازقند های گالاکتوز و مانوز تشکیل شده است وتوانایی تحمل دمای 80 درجه سانتیگراد (176 درجه فارنهایت) رابه مدت پنج دقیقه دارد.

آیا گوارگام سالم است؟

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) این ماده را برای مصرف درمقادیرمشخص و مقدار کم درمحصولات مختلف غذایی مختلف ایمن میداند. ترکیب دقیق مواد مغذی گوارگام بین تولید کنندگان متفاوت است. گوار به طورکلی کالری کمی دارد وعمدتا ازفیبرمحلول تشکیل شده است. و قدار پروتئین آن ممکن است بین 5-6٪ باشد.

برای  گوارگام به : https://bismoot.com/blog/گوارگام/