کلروفرم چیست؟

کلروفرم

کلروفرم با نام های تری کلرومتان یا متیل تری کلرید نیز شناخته می شود. کلروفرم در سال 1831 توسط شیمیدان آمریکایی دکتر ساموئل گاتری تهیه شد. او سنتز اولیه را انجام داده است و شامل مخلوط کردن ویسکی با آهک کلر شده بود. در واقع، او در حال تلاش برای سنتز مقرون به صرفه برای آفت کش بود.

آن آفت کش به عنوان مایع هلندی (فرمول شیمیایی C2H4Cl2) شناخته می شد. این یک ترکیب شیمیایی آلی است و در ابتدا به عنوان یک بی حس کننده ایده آل مورد استفاده قرار می گرفت. این یک ماده شیمیایی بی رنگ است و دارای خاصیت مایع غلیظ و خوشبو است. این ماده شیمیایی ممکن است به دلیل فرآیند کلرزنی آب آشامیدنی، فاضلاب و استخرها در هوا منتشر شود. این یک ماده شیمیایی صنعتی است که می تواند به عنوان یک اشک آور عمل کند. این دارای خاصیت غیر قابل اشتعال است که کار با آن را در مقایسه با اتانول ایمن تر می کند.

کلروفرم
                                                                                                    کلروفرم

مقدمه ای بر کلروفرم
کلروفرم با سطح پایین ممکن است در هوا و همچنین در آب های ساحلی، رودخانه های داخلی، دریاچه ها و آب های زیرزمینی یافت شود. سطح آن می تواند در مناطق صنعتی و همچنین در هوای بالای استخرهای شنای حاوی کلر بیشتر باشد. به طور کلی، کلروفرم مفید است زیرا حلال به معنای ماده ای است که به حل شدن سایر مواد کمک می کند.

همچنین در صنایع ساختمان، کاغذ و مقوا و همچنین در تولید آفت کش ها و فیلم مفید است. برخی از مناطق دیگر به عنوان حلال برای لاک ها، جلا دهنده های کف، رزین ها، چسب ها، آلکالوئیدها، چربی ها، روغن ها و لاستیک هستند. برای مقاصد تبرید، از کلروفرم برای تولید کلروفلوئوروکربن استفاده می شود. تا اواسط سال های 1900، از آن به عنوان یک بی حس کننده برای کاهش درد در طی اقدامات پزشکی استفاده می شد. اما در حال حاضر به دلیل مضرات آن از این روش استفاده نمی شود.

کلروفرم از صنایع شیمیایی و کارخانه های کاغذ وارد محیط زیست می شود. همچنین می توان آن را در فاضلاب تصفیه خانه های فاضلاب و آب آشامیدنی با کلر اضافه یافت. این کلرزنی آب برای از بین بردن باکتری ها انجام می شود.

بیشتر مردم در معرض کلروفرم موجود در غذا، آب آشامیدنی و هوای داخل خانه قرار دارند. تنفس هوای حاوی کلروفرم برای مدت کوتاهی ممکن است باعث سردرد، خستگی و سرگیجه شود. همچنین تنفس هوای حاوی کلروفرم برای مدت طولانی ممکن است به مغز، کبد و کلیه ها آسیب برساند. همچنین ممکن است باعث سرطان شود.

نوشیدن آب یا خوردن غذاهای حاوی کلروفرم برای مدت طولانی ممکن است به کبد و کلیه ها نیز آسیب برساند. لمس کلروفرم مایع ممکن است باعث زخم و تحریک پوست شود. طبق علم پزشکی، قرار گرفتن در معرض مزمن با کلروفرم ممکن است باعث سرگیجه، خستگی، خواب آلودگی، اختلال حافظه، افزایش رویاها، بی اشتهایی و تپش قلب شود. آسیب جزئی کبد ممکن است با تولید غلظت های بالاتر پرآلبومین و ترانسفرین سرم امکان پذیر باشد.

جهت آشنایی با خواص کلروفرم و خرید کلروفرم به اینجا بروید.

منابع

https://www.toppr.com/guides/chemistry/organic-chemistry/chloroform/